Bir Yemek Ismarla Bir Yemek Bedava

1 Aydır Kolombiya’nın Medellin şehrindeyim. 11 Aydır hiç ara vermeden gezdiğim için ilk defa biraz dinleneyim dedim ve burada biraz uzun kaldım. Tabi bunda konaklama ve yeme-içmenin de ucuz olmasının büyük payı var. Merkezde turistik olmayan bölgede kalıyorum. Tanıştığım lokal biri güzel bir İtalyan restoranı gösterdi ve neredeyse her gün gidip öğle yemeğimi orada yiyorum. Çalışma ofislerinin de yanında olduğu için restoranda her gün 3 çeşit yemek ve yanında da bir içecekten oluşan günlük menü çıkıyor. Fiyatı da 8 TL. Yine bir gün restorana yemek yemeye gittim. Öğle saatini biraz geçirdiğim için restoran bomboş. Yemek siparişi verdim. Yemek henüz gelmeden kapıda bir tane evsiz beliridi. Para istiyor. Dedim aç mısın? Açım. Buyur ettim yanıma, beraberce öğle yemeğini yedik. Aradan bir kaç gün geçti, yine öğle yemeği için aynı restorana gittim. Tam saat 12:30 olduğu için içerisi tıka basa dolu, boş yer yok. Kapıda beklerken masada tek başına oturan bir kadından benim için rica ettiler, ben de gittim masaya oturdum. Merhaba, merhaba dedik, sipariş verdim. O sırada kadının yemeği bitti ve restorandan ayrıldı. Masada tekim. Bu sefer kapıda bekleyen kişileri almak için garson benden ricada bulundu, gelebilirler mi diye. Tabi dedim ve bu fotoğrafta gördüğünüz iki dünya tatlısı kadın masama oturdu. Tanıştık, sohbete başladık. Biri gazeteci diğeri de bir havayolu firmasında çalışıyor. Hem yemek yiyoruz, hem ordan burdan biraz da benden konuşuyoruz. Türk olduğumu öğrenince hemen masadaki peçeteye Türkçe olarak “seni seviyorum” yazmamı istediler. Tekrar ede ede telafuz etmeyi de öğrendiler. Daha sonra böyle gezdiğimi falan söyleyince daha da bir ilgilendiler. Biraz çektiğim fotoğrafları gösterdim ilgi hepten arttı. Yemeği bitirdik, sonraki günler için beni evlerine de davet ettiler. Ben de seve seve gelirim dedim. Masadan kalktım ve kendi hesabımı ödemeye gittim. Geldiler yanıma, yok sen ödemeyeceksin, bu bizden. Hayır olmaz diyorum, yok diyorlar sen Türkiye’den buraya gelmişin bu yemekte Kolombiya’dan sana hediye. Daha fazla ısrar edemedim, yemeğimi onlar ödedi. Teşekkür edip, mekandan ayrıldım.