Guyana Gezi Notları

Amazon gezime kısa bir mola verip Venezuela’ya geçmiştim. Tekrar Brezilya’ya geri döndüğümde ise “madem Guyana’ya bu kadar yakınım, bu ülkeye de gideyim” dedim. Ülke bizden vize istediği için önce Brezilya’nın Boa Vista şehrindeki Guyana Konsolosluğuna gittim. Bir aylık vize için iki fotoğraf gerekli. Ücreti ise 20 dolar.

Konsolosluğu gittiğimde önce görevli personel beni ufak bir sorguya çekti. Neden Guyana’ya gitmek istediğimden, üstümde ne kadar para olduğuna, kaç gün kalacağıma, orada tanıdık olup, olmadığına kadar bir dünya şey sordu. Hepsine düzgün bir şekilde cevap verdim. Daha sonra beni başka bir odaya alıp, daha yetkili biriyle görüştürdüler. O adam ise Türkiye’de bir sürü problemlerin olduğunu ve Guyana’da ne yapacağımı sordu. ABD vizesini alırken bile böyle bir sorguya çekilmemiştim. Tabii bir de vizeyi multi yani çok girişli istediğim için daha da çok işkilleniyorlar. Amacım Guyana’yı gezmek, sonra Surinam’a geçmek, sonra da aynı yoldan geri dönmek olduğu için çok girişli vize almam şart. Neyse… O kadar uğraştan sonra vizeyi onayladılar.

Brezilya’nın Boa Vista şehrinden Guyana sınırı Bonfim’e otobüsle geçtim. Ücreti 7 dolar. Brezilya tarafından çıkış işlemlerini yapıp, oradan bir taksiyle Guyana sınırındaki Lethem şehrine geçtim. Taksi ücreti 3 dolar. Ama gel gör ki sınırdan geçerken beni yine sorguya çektiler. Pasaportumda  vize olduğu halde tekrar tekrar anlamsızca sorulara maruz kaldım. Adamlar sürekli Türkiye ve çevresinde bu kadar sorun var sen niye Guyana’ya gelmek istiyorsun gibi sorular yöneltiyorlar. Çantamı, üstümü başımı didik didik aradılar. Türkiye’nin bu dönemdeki kötü imajı Guyana’ya kadar nasıl böylesine gelmiş anlam vermek çok zor. Neyse… Pasaportumda bir aylık vizem olduğu halde adam bana en fazla bir hafta kalabilirsin dedi ve vize üzerine de işaretledi. Zaten ülkede en fazla 3 gün kalacağım için sorun yapmadım ve pasaportumu alıp yoluma devam ettim.

İzlediğim rota alttaki gibiydi;

Lethem
Bu şehirde pek yapacak birşey yok. Aslında bazı bölgelerinde yerliler var ama kısmen modern hayata geçtikleri için pek ilgimi çekmedi. Şehirde kalmak istemediğim için direkt başkent Georgetown’a geçtim. Otobüsle giderseniz fiyatı 60 dolar civarı ve yol 24 saatten fazla sürüyor. Ayrıca otobüs değil, eski bir minibüsle gidiyorsunuz. Yani aşırı konforsuz. Onun yerine 90 dolara pırpırlı bir uçakla gitmeyi tercih ettim. Neredeyse otobüsle gitmekle aynı fiyata geldi.

Georgetown
Guyana sırtçantalı gezgin için pahalı bir yer. Konaklama ve yeme-içmeyi hesaplı yapmak imkansız. En ucuz ve kısmen güvenli diyebileceğim bir bölgede ahşap bir otel odasında gecelik 30 dolara kaldım. Hava aşırı sıcak olduğu halde odada klima dahi yoktu. Ve odada fındık fareleri dolaşıyordu. Evler ve butik oteller genelde hep ahşap olduğu için fare görmek çok normal. Lethem de kaldığım pansiyon odasına girdiğimde ise bu alttaki iguana ile karşılaşmıştım. Odadan çıkartmak bir hayli zaman almıştı.
 

Birkaç gün şehri gezip ülkeyi tanımak istedim. Konuşulan dil Karayip İngilizcesi. Ne dediklerini anlamanız için biraz yavaş ya da sizin anlayacağınız şekilde konuşmaları gerekiyor. Yoksa birşey anlamak pek mümkün değil. Ülkenin yerel para birimi Guyana doları. ABD doları birçok yerde geçerli olsa da yine de üzerinizde yerel para bulundurmanız faydanıza olur. Ülkedeki genel popülasyon siyahilerden oluşuyor. Çok fazla evsiz var. Şehir merkezinde gece ya da gündüz kendimi hiç güvensiz hissetmedim. O anlamda pek sıkıntılı bir yer değil. Elbet girilmemesi gereken cadde ve sokakları vardır. Kalacağınız otele sorarak o bölgeleri öğrenebilirsiniz. Ayrıca bir sürü kumarhane gördüğümü de belirtmeliyim.

Guyana’ya gelmek istememin en büyük sebebi Kaieteur Şelalesi içindi. Ama bu şelaleye genel olarak sadece hava yolu ile ulaşılabiliyor. Kara yolu ile gitmek mümkün değil ve mecburen tur satın almalısınız. Turun fiyatı 135 dolar. Birçok alternatif olsa da hepsinin hizmeti aynı. En ucuza bulduğunuzu alıp, devam edebilirsiniz. Diğer bir alternatif ise kamp yaparak gitmek. Eğer vaktiniz varsa 4-5 günlük kamp turu alarak da gidebilirsiniz. Yolculuk bazen botla bazen yürüyerek oluyor.

Kaieteur Şelalesi
Georgetown’daki hava alanına gidip, tur firmasını buldum. Daha sonra ufak bir pırpır uçakla yola koyulduk. Sanırım yol bir saat kadar ancak sürdü. Ormanın içine inip, rehber eşliğinde şelaleyi farklı noktalardan gördük. Tabii öncesinde uçaktan görmemiz için de, pilot iki tur ekstradan bizi havada döndürdü. Eğer mideniz hassassa bu tip küçük uçaklara binmeden önce muhakkak mide bulantı önleyici hap alın.
 

Şelale gerçekten heybetli. Suları 226 metreden aşağıya dökülüyor ve yağmur sezonunda saniyede 663 metreküp su aktığı için bu onu dünyadaki en güçlü şelalelerden biri yapıyor. Yaklaşık 2-3 saati burada geçirip, sonra dönüş yoluna koyulduk. Ben öyle daha fazla kalayım deme lüksünüz maalesef yok.
 

Bu şelaleyi gördükten sonra bana göre Guyana’da yapacak başka birşey kalmıyor. Surinam’a gitmek için önce Surinam konsolosluğundan vizemi aldım. Daha sonra Georgetown’dan direkt Surinam’ın başkenti Paramaribo’ya gitmek için bir araç ayarladım. Yol ve feribot ile kanal geçişi; maalesef aşırı konforsuz ve toplam 16-20 saati bulabiliyor. Bu kadar konforsuz yolculuk için feribotla beraber minibüse toplam 55 dolar para verdim. 20-30 dolar daha fazla verip uçak bileti alabilirsiniz. Vakit probleminiz varsa direkt uçak biletine yönelin derim.

Sınırı geçtikten sonra Surinam’ın başkenti Paramaribo’ya doğru devam ettim.

Eğer dünyadaki her ülkeyi görmek gibi bir amacınız yoksa Guyana’yı direkt es geçin. Paranıza ve zamanınıza yazık.

Surinam gezi notlarından devam etmek için linke tıklayabilirsiniz.