Kolombiya Gezi Notları -4-

9- Santa Marta  
Burası hem Kolombiyalı hem de yabancı turistleri görebileceğiniz bir sahil şehridir. Bunun en büyük sebebi Karayiplere kıyısı olduğu için deniz tatili yapmak isteyenler genelde bu bölgelere geliyor. Hele Kolombiya’daki tatil günlerine denk gelirseniz bilin ki şehir insan kaynayacak, sahillerde yer bulamayacaksınız. Tıpkı altta paylaştığım fotoğrafdaki gibi.

Şehirdeki Rodadero bölgesi aşırı turistik biryerdir. Konaklamayı burada yaparsanız kısmen biraz pahalı gelebilir. O sebeple şehir merkezini tavsiye ederim. Ya da benim gibi otobüs terminalinin karşısındaki otellerde geceliği 10 USD’ye de kalabilirsiniz. Heryere dolmuşla ulaşım mümkün ve ayrıca taksi de ucuz olduğu için buradaki otelleri tercih etmiştim. Şehir merkezi de yine sahili, restoran ve barları olan idare eder diyebileceğim biryerdir.

Gündüzleri Rodadero’ya gidip normal bir deniz keyfi sürebilirsiniz. Ya da oradan botlarla çevredeki diğer sahillere de günübirlik geçilebilir. Yalnız o sahiller, size fotoğraflarda gösterecekleri tarzda kristal su, beyaz kum gibi değildir. Bence çok da esprisi olmayan, sıradan sahiller. Yani öyle büyük beklentileriniz olmasın. Akşamları Rodadero sahili pek hareketlidir. Hem sokak satıcıları hem de sokak sanatçılarıyla dolup taşar.

Santa Marta’da illaki denize gitmek isterseniz Taganga tarafını öneririm. Denizi kısmen bana daha güzel gelmişti. Yine akşamları buradaki sahilde pek hareketlidir.

Gelelim burayı önemli kılan diğer bir bölge Park Tayrona’ya. Bu park hem sahilleri, doğal güzellikleriyle ünlü hem de Kogui yerlileriyle. Yerliler her yıl bir ay süreyle bu parkı turistlere kapatıp, geleneksel ayinlerini yapıyor. Yine civardaki Sierra Nevada dağlık bölgesi de önemli yerlerden biridir. Bu dağlık bölge Kogui, Arhuaco ve Wiwa yerlilerine ev sahipliği yapıyor. Asıl ilgi alanım yerliler olduğu için bu bölgelerde neredeyse 2 ayımı geçirdim. Özellikle Sierra Nevada beni çok etkileyen yerlerden biriydi.

Park Tayrona benzeri doğa güzelliklerini daha önce çok gördüğüm ve oradaki yerlilerde pek doğal hallerinde olmadığı için buraya gitmeyi tercih etmedim. Onun yerine tüm enerjimi Sierra Nevada’ya ayırdım.

Bu bölgedeki tecrübelerimi ve yerli ziyaretlerimi alttaki linklerden inceleyebilirsiniz;
Kogui Yerlileri
Arhuaco Yerlileri

Buradan Cartagena’ya otobüsle geçtim. Bilet 9 USD.

10- Cartagena
O kadar çok yabancı turist görüyorsunuz ki galiba Kolombiya’nın en turistik yeri burası diyebilirsiniz. E tabi durum böyle olunca fiyatlar da maalesef diğer Kolombiya şehirlerine göre pahalı oluyor. Çok da lüks olmayan bir hostel odasında 6 kişiyle beraber gecelik 13 USD’ye kalmıştım.

Genelde tüm yabancıların kaldığı tarihi şehir merkezinden turistik heryeri yürüyerek gezebiliyorsunuz. Tarihi dokusu ve renkli binalarıyla göz kamaştıran bir yer. Bir sürü güzel restoran ve kafeleri var. 2-3 Gün buraya ayırabilirsiniz ama bu kadar turistik olmasından rahatsız olursanız pek umduğunuzu da bulamayabilirsiniz. Gece eğlencesi için onlarca bar ve gece kulübü var. Yani gecesi de çok hareketli diyebilirim.

Bu yukarıda gördüğünüz tembel hayvan eski şehir merkezi dediğim yerdeki Centenario parkında yaşıyor. Hem de yanındaki 3-4 tane tembel hayvanla daha beraber. Başka ülkelerde bu hayvanı böylesine yakından görmek için bir dünya para isterlerken bu parkta ona dokunacak kadar yakın olmak biraz enteresandı. Çevredeki bir, iki kişiye bunları kim getirdi, nasıl gelmişler diye sordum ama kimse bilmiyor. Neyse, madem hazır Cartagena’ya geldiniz, bu hayvanları da ziyaret edin derim. Başka yerde böylesine yakından görmeniz pek mümkün olmayabilir.

Cartagena civarında gidilebilecek bir, iki adadan bahsettiler ama benim ilgimi çekmediği için gitmedim. Eğer illa deniz, sahil, ada tatili isterseniz civarda böyle alternatifler olduğunu da bilin.

Sırada Barranquilla var. Otobüsle geçiyorum ve bilet 4 USD.

11- Barranquilla
Bu şehiri ünlü yapan tek şey Latin Amerika’nın en büyük ikinci festivaline ev sahipliği yapması. Birincisi zaten bildiğiniz gibi Rio karnavalı. Şansıma tam da karnaval zamanı bu civardayım diye bu şehire de uğrayayım dedim. En büyük 2. karnaval dedikleri için ne yalan söyleyeyim beklentim biraz büyüktü. Maalesef hüsrana uğradım. Organizasyon çok kötü. Şehirde ciddi bir güvenlik sorunu var. Zaten aşırı tehlikeli bir yer. Bazı mahallelerine girersen, geri çıkamazsın diyorlar. Neyse sabah geldiğim bu şehirden akşam olmadan ayrıldım. Eğer beğenseydim kalacaktım ama bence büyük zaman kaybı. Es geçin derim.

Buradan tekrar Santa Marta’ya, oradan da otobüsle Palomino’ya geçtim. Bilet 5 USD.

13- Palomino
Tam bir yazlık sahil kasabası. Eğer yerlilerle ilgilenmiyorsanız deniz haricinde yapılacak hiç birşey yok. Denizi de öyle kristal su, beyaz kum gibi değil, gayet sıradandır. Bölgede birçok hostel alternatifi var ve genelde de genç gezginlerle dolu. Yaşlı birini görmek çok zor. Ayrıca buralarda lüks otel arayışınız olmasın çünkü yok.

Yerlileri ziyaret etmek isterseniz yakın çevrede birkaç köy var. Oralara gidebilirsiniz. Ama kendi başınıza gitmeye pek kalkmayın çünkü köylere girişte köy liderinin izni olmalı. Kafanıza göre girip çıkamazsınız. O sebeple ya bir tur acentesine gidin yada kaldığınız hostele danışın derim.

Bu bölgedeki yerli ziyaretlerimi de yaptıktan sonra yine otobüsle Riohacha’ya geçtim. Bilet 3 USD.

14- Riohacha
Merkezdeki PuraGuajira Hostel‘inde kaldım. Kolay kolay hostel önermem ve gidin orada kalın demem ama burası için diyorum. Biri Kolombiyalı diğeri İtalyan olan yeni evli çiftin yeni açtığı bir hostel. Heryer tertemiz ve ferah. Ayrıca Cabo De La Vela ve Punta Gallinas bölgelerine gitmek için hesaplı tur organizasyonları da var.  Hostel o kadar rahattı ki, 1 gece kalacakken 6 gece kaldım. O derece yani :) Bu arada hostelin klimalı odadaki gecelik fiyatı 10 USD.

Riohacha şehir merkezinde öyle pek aman aman yapacak birşey yok. Akşamları sokak satıcılarının dizildiği bir sahil yolu var o kadar. Zaten buraya uğrayanlar genelde Cabo De La Vela ve Punta Gallinas bölgelerine gitmek için geliyorlar. Bahsettiğim bu iki yer Kolombiya’da çöl iklimi ve çöl ortamını görebileceğiniz yerlerdir. Aynı zamanda deniz kenarıdır da. Öyle çok aman aman özel yerler olmasa da size farklı bir gezi deneyimi sağlayabilir. Eğer Wayuu yerlileri ve onların yaptığı el sanatı çantalarla ilgiliyseniz muhakkak gidin derim. Kendi imkanlarınızla gitmeye kalkarsanız bilinki yol çok çetrefilli olacak ve neredeyse turla aynı paraya gelecektir. Yerlilerle uzun vakit geçirmek istediğim için bölgeyi kendi başıma gezmiştim ama şartlar çok çok zordu. O sebeple tur alın derim. Kendi başınıza gitmek ve Wayuu yerlileriyle olan tecrübelerimi görmek isterseniz alttaki linkten devam edebilirsiniz;
Wayuu Yerlileri 

Buradan Urubia’ya 5 USD’ye dolmuşla geçiyorum.

15- Urubia
Burası için Wayuu yerlilerinin şehir hayatında yaşadığı kasaba diyebilirim. Yabancının ilgisini çekecek pek birşey yok. Ancak benim gibi Cabo De La Vella ve Punta Gallinas bölgesine kendi başınıza gidecekseniz mecburen uğramanız gereken bir yer. Buralarda hostel olmadığı için berbat bir otelde geceliği 16 USD’ye kaldım. Berbat diyorum çünkü Urubia’daki otellerde pek su yok. Bölge çöl iklimi gibi demiştim ya işte zor şartlar böylece başlıyor. Neyse bir gece kalıp ertesi gün Cabo De La Vela’ya geçtim. Kamyonet arkasında yerel insanlarla beraber yine berbat bir yolculuktu. Ücreti 5 USD.

16- Cabo De La Vela
Çöl iklimini sonuna kadar hissettiğiniz ve yaşadığınız bir yer. Gündüzleri aşırı sıcak geceleri ise serin. Duş almak için tatlı su bulmanız çok zor. 5 USD’ye yine berbat bir odada kaldım. Çevrede gidebileceğiniz bir iki deniz feneri olsa da benim ilgimi sadece yerliler çekmişti ve onlarla ilgilenmiştim. Ertesi gün Punta Gallinas’a ciple geçtim. Buradan sonra öyle otobüs ya da minibüs alternatifi yok, sadece ciple gidiliyor. Bölgedeki birkaç cip sahibi benim gibi gelenleri toplayıp götürüyor. Kişibaşı ücret yaklaşık 17 USD.

17- Punta Gallinas
Aynı Cabo De La Vela gibi çöl iklimini yaşıyorsunuz. Gidilecek birkaç yer olsa da ben yine sadece yerlilerle ilgilendim. Konaklama alternatifiniz pek yok çünkü sadece bir tane hostel gibi bir yer var o kadar. Gecelik 8 USD vermiştim.

İşte tüm buralara gelmemdeki asıl sebep Wayuu yerlilerinin merkezi olarak bilinen Nazareth köyüne gitmek içindi. Buradan sonra maalesef cip de yok. Yani var da sana özel tur istersen var. Çünkü kimse kalkıp da o köye gitmek istemiyor. Neyse zar zor 25 USD’ye beni oraya motorsikletle götürecek birini buldum. 3 Saat motor üstünde çölü geçtik.

18- Nazareth
Dediğim gibi burada sadece Wayuu yerlileri var. Yerlilerle ilgili tecrüblerleimi detaylıca alttaki linkte anlatmıştım;
Wayuu Yerlileri

Yerli ziyaretimi bitirdikten sonra Maicao’ya giden bir cip buldum ve onlarla beraber sabah yola çıktım. Yaklaşık 7 saat berbat bir yolculuk yaptıktan sonra Maicao’ya geldim. Yol ücreti kişi başı 20 USD.

Maicao
Burası Venezuella’ya çok yakın olduğu için ticaret merkezi gibi kullanılıyor. Bunun yanında pek tekin bir yer olduğunu da söyleyemem. Birkaç çarşı, pazar gezdikten sonra anladım ki ilgi çekici hiç birşey yok direkt Urubia’ya geri döndüm ve oradan da Valledupar’a otobüsle geçtim. Bilet 10 USD

19- Valledupar
2 Gece hostelde kaldım ve geclik fiyat 8 USD idi. Şehir civarında gidilebilecek bir, iki nehir ve doğa yürüyüşü için yerler olsa da benim pek ilgimi çekmedi. Eğer Wiwa yerlileriyle ilgileniyorsanız civarda bu yerlilerin köyleri var. Yaşam şekilleri ve kültürleri Kogui ve Arhuaco yerlileri gibi olduğu için Wiwa yerlileriyle pek ilgilenmedim. İşin özü şehiri de pek sevdiğimi söyleyemem. Buradan nereye gideyim derken Cali şehrine ucuz uçak bileti buldum ve Bogota aktarmalı Caliye geçtim. Uçak bileti 75 USD

20- Cali
Kolombiya’dayken hep Cali’ye gidip salsa kursuna başlayacağım diyordum ama olmadı. Çünkü 4 ay Kolombiya’da geçirdikten sonra ülkeden sıkılmaya başladım ve dans öğrenme hevesimde kaçmıştı. Dans diyorum çünkü Cali salsa dansıyla ünlü bir yer. Neredeyse her hostelde salsa kursları için aktiviteler var. Eğer dansla ilgiliyseniz bu şehre bayılacağınız kesin. Eğer dansla ilginiz yoksa işte o zaman Cali size çok sıkıcı gelebilir. Çünkü şehirde yapılabilecek pek birşey yok. Ayrıca pek tekin bir şehir de değil. Şöyle söyleyeyim; kaldığım hostel en güvenli denilen San Antonio bölgesindeydi. Ama bu bölgedeki çoğu restoranın kapıları gündüz bile demir parmaklıklarla kapalı ve kilitli. Restorana girecekseniz kapıyı sizin için açıyorlar ve girdikten sonra da tekrar kapatıyorlar. Yani tuhaf bir durum. Geceleri San Antonio bölgesinden çıkıp bir yere giderseniz de muhakkak taksi kullanmalısınız. Yürüyeyim demeyin.

Bu arada kaldığım hostelin adı King Bird hosteldi. Yeni açılmış, temiz ve ferah bir hostel. Hafta sonları hafif parti havasında hafta içi ise sakin bir hostel. Cali’ye gelirseniz kesinlikle tavsiye ederim. Gecelik fiyat 8 USD.

Buradan otobüsle ipiales’e geçiyorum. Bilet 16 USD

21- İpiales
Burada uğrayacağınız tek yer fotoğraflarını paylaştığım Las Lajas kilisesidir. Kilisenin hikayesi şöyle;
Rivayete göre 18. yüzyılda Maria Mueces kızıyla beraber bir geceyarısı bu kanyondaki mağaraya sığınıyor. Sığınmalarının sebebiyse gecenin aşırı yağmurlu ve fırtınalı olması. Biraz vakit geçtikten sonra kör ve dilsiz kızı birdenbire annesine dönüp “Mestiza beni çağırıyor!” diyor. Maria kızının söylediği tarafa bakıyor ve karşıdaki kaya üstünden Meryem Ana’nın kucağındaki çocuğuyla beraber onları izlediğini görüyor.

Birkaç yıl sonra bu olayı öğrenen kör bir meczup köy halkından para toplayıp buraya ufak bir mabet/türbe yaptırıyor. Onun hakkındaki hikaye de en az Maria Mueces’inki kadar enteresan. Yine rivayete göre bu mabetin yapımı biterken meczup son tuğlayı koyuyor ve gözleri artık görmeye başlıyor.

1916 Yılında tekrar bağış toplanarak kilise inşaası başlatılıyor ve bitimi 36 yıl sürüyor. Sonrasında ise bu gördüğünüz gotik yapı hem kilise hem de ufak bir bazilika olarak kullanılmaya başlanıyor.

İpiales’de yapılacak başka hiçbir şey yok. Ayrıca geceleri de tekin biryer değil dikkatli olun.

Ekvador’a geçmek için terminalden kalkan dolmuşlara biniyorum. Sınır kapısına gidiş ücreti 50 cent.